Tadeusz Ryszard Gąsiewicz
Artysta malarz (członek Związku Polskich Artystów Plastyków Okręgu Warszawskiego, legitymacja nr.5638),dekorator, litograf i grafik.
Urodzony 5 czerwca 1897 w Warszawie, zmarł 28 stycznia 1967 w Żyrardowie.
Uczęszczał do gimnazjum rosyjskiego, po ukończeniu którego zaczął studiować w Akademii Sztuk Pięknych im. Aleksandra III w Moskwie. W 1914 r. mając 17 lat wstąpił w szeregi 1 Legionu Polski. W 1916 r. został wcielony do armii rosyjskiej, skąd udało mu się uciec w trakcie rewolucji 1917 r. Następnie wstąpił do I Polskiego Korpusu gen. Muśnickiego, służył również w III Dywizji w III Pułku por. Mieczysława Stankiewicza. W roku 1919 służył w Policji Państwowej, a potem w Będzinie w biurach werbunkowych do I Powstania Śląskiego, w którym również brał udział. Rok 1920 to służba wojskowa na Podolu. Jego udział w III Powstaniu Śląskim został uhonorowany przez KRN Śląskim Krzyżem Powstańczym.
Należał do przedwojennej grupy malarzy awangardystów. Jego obrazy były wystawiane w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie i w 1930 r. na Międzynarodowej Wystawie w Belgii, na której został wyróżniony Złotym Medalem za całokształt twórczości.
W 1939 r. został wcielony do wojska. Po bitwie pod Kockiem powrócił do domu. W Warszawie i jej okolicach wraz z rodziną spędził okupację niemiecką. W czasie II Wojny Światowej zaginął dotychczasowy dorobek artysty. Po wojnie zamieszkał w Żyrardowie.
Duży wpływ na jego malarstwo wywarły prace Józefa Rapackiego, które oglądał w dzieciństwie. Obrazy zarówno realistyczne, jak i abstrakcyjne, malował tylko techniką olejową.
Jego prace doczekały się kilku wystaw. 1948-wystawa w Domu Włókniarza, 1962-ZPAP „Otwarte Drzwi” Warszawa Łazienki Królewskie, „Warszawa w Sztuce” Pałac Kultury i Nauki, 1963-Indywidualna wystawa w Muzeum Historii Ruchu Robotniczego w Żyrardowie, 1966-XI Wystawa malarstwa i grafiki ZPAP w Zachęcie w Warszawie, 1969- Pośmiertna wystawa w Galerii Sztuki MDM w Warszawie, Marszałkowska 34/50 (recenzja Ignacy Witz w dzienniku „Życie Warszawy”, 1972-Pośmiertna wystawa w Muzeum Historii Ruchu Robotniczego w Żyrardowie (recenzja Andrzej Kossakowski).
Kilka obrazów zostało podarowanych - Państwowe Muzeum w Oświęcimiu oraz ZBoWiD ( 3 obrazy tematyczne).
Urodzony 5 czerwca 1897 w Warszawie, zmarł 28 stycznia 1967 w Żyrardowie.
Uczęszczał do gimnazjum rosyjskiego, po ukończeniu którego zaczął studiować w Akademii Sztuk Pięknych im. Aleksandra III w Moskwie. W 1914 r. mając 17 lat wstąpił w szeregi 1 Legionu Polski. W 1916 r. został wcielony do armii rosyjskiej, skąd udało mu się uciec w trakcie rewolucji 1917 r. Następnie wstąpił do I Polskiego Korpusu gen. Muśnickiego, służył również w III Dywizji w III Pułku por. Mieczysława Stankiewicza. W roku 1919 służył w Policji Państwowej, a potem w Będzinie w biurach werbunkowych do I Powstania Śląskiego, w którym również brał udział. Rok 1920 to służba wojskowa na Podolu. Jego udział w III Powstaniu Śląskim został uhonorowany przez KRN Śląskim Krzyżem Powstańczym.
Należał do przedwojennej grupy malarzy awangardystów. Jego obrazy były wystawiane w Instytucie Propagandy Sztuki w Warszawie i w 1930 r. na Międzynarodowej Wystawie w Belgii, na której został wyróżniony Złotym Medalem za całokształt twórczości.
W 1939 r. został wcielony do wojska. Po bitwie pod Kockiem powrócił do domu. W Warszawie i jej okolicach wraz z rodziną spędził okupację niemiecką. W czasie II Wojny Światowej zaginął dotychczasowy dorobek artysty. Po wojnie zamieszkał w Żyrardowie.
Duży wpływ na jego malarstwo wywarły prace Józefa Rapackiego, które oglądał w dzieciństwie. Obrazy zarówno realistyczne, jak i abstrakcyjne, malował tylko techniką olejową.
Jego prace doczekały się kilku wystaw. 1948-wystawa w Domu Włókniarza, 1962-ZPAP „Otwarte Drzwi” Warszawa Łazienki Królewskie, „Warszawa w Sztuce” Pałac Kultury i Nauki, 1963-Indywidualna wystawa w Muzeum Historii Ruchu Robotniczego w Żyrardowie, 1966-XI Wystawa malarstwa i grafiki ZPAP w Zachęcie w Warszawie, 1969- Pośmiertna wystawa w Galerii Sztuki MDM w Warszawie, Marszałkowska 34/50 (recenzja Ignacy Witz w dzienniku „Życie Warszawy”, 1972-Pośmiertna wystawa w Muzeum Historii Ruchu Robotniczego w Żyrardowie (recenzja Andrzej Kossakowski).
Kilka obrazów zostało podarowanych - Państwowe Muzeum w Oświęcimiu oraz ZBoWiD ( 3 obrazy tematyczne).